Writing to Connect
Qué habrá
Detrás de tu cara
Quién sabrá
Si es tu ser
Que pasará
Si tu postura
A ti ya no me deja ver
Qué será
Si con tus palabras
Nunca más me hablarás
Que habrá
Si te descansas
En tu razón y tu verdad
Que creerás
Si aquí terminan
Nuestra conversa y piedad
No estaríamos negando
Esa indeterminable no-diversidad?
Por supuesto, amor, tú puedes llorar
Y cuando lo necesites, la tristeza sentir
Por supuesto también te puedes rabiar
O perder por completo las ganas de reír
Si eso te pasa, sentáte tranquilo
Respire profundo y, si quieres, ¡llore más!
El llanto no te hace ni bebé ni carajillo
A veces también lloran papás y mamás
Sabes, la alegría es parte de la vida
De la misma manera, lo es el dolor
Si no permitieras la tristeza en tu vida
Tampoco conocerías felicidad y amor
Todas las emociones necesitan expresarse
Con atención y paciencia las puedes sentir
De esta manera no se convierten
En algo de que te vayas a arrepentir
Por que si gritas o golpeas, les dañas a otros
Lo que a ti y a todos les hará sufrir más
La rabia, la pelea, no calman la mente
La paz nace cuando amor inspiras
Ejercicio
Inhalo amor
Respiro dolor
Inhalo alegría
Espiro esa rabia mía
Mando para fuera ese moleston
Espirando fuertemente como un león
Graauw!
Y así me limpio mi mente y corazón
De blijdschap die ik voel vandaag
Is dat we altijd samen zijn
Dat ik nog steeds van je kan leren
Als ik maar even naar je kijk
Niet je pijn of mijn geheimen
Niet de wonden in ons bestaan
Die hebben we achter ons begraven
Bij de steen onder de maan
Het is je overdaad aan liefde
Het is je open gulle lach
Het is je ongeschonden onschuld
Je eerlijkheid elke nieuwe dag
Het zijn je warm beschermende armen
Je vanzelfsprekende onbekommerdheid
Het is je knipoog en het is
Je alles toedekkende troostrijkheid
Ik weet dat niemand me je zal ontnemen
Niets zal tussen ons bestaan
Slechts door schijn uiteen gedreven
Zijn we één volmaakt bestaan
Niemand kan mij ooit echt kennen
Zoals ik ook niemand ken
In ieder’s leven zijn verhalen
Onverteld, niet vrijgegeven
Geheimen dwalen door de ruimte
Zweven door de ether heen
Spatten uiteen in duizend deeltjes
Verdwijnen in de sterrenzee
Ik heb één geheim niet losgelaten
Omdat ik wist dat dat niet kon
Het werd de missie van mijn leven
Zette mijn hart, mijn mond op slot
Om jou te sparen, te beschermen
Stopte ik het weg heel diep in mij
Het nestelde zich vaster in mijn lichaam
Spoot gifstoffen door mijn brein
Het vrat mijn blijheid weg, mijn rede
Het werd mijn zieke identiteit
Achter de schijn waande ik me veilig
Vervolmaakte eenzaamheid
Maar de pijn die daarbij vrijkwam
Sneed dieper dan het zwijgen deed
Is het een troost, nu je bij de bron bent
Dat jij eindelijk alles weet
Mag ik het nu naar boven schieten
Kan het zweven door de ether heen
Zal het uiteenspatten in duizend deeltjes
En verdwijnen in de sterrenzee
A sharing life of joyfulness, gratitude and love
I was never meant to argue
About what is happening outside
I better clear the mess inside
And search diligently for my light
On this path I may find signals
That lead me to my inner me
That’s when I can finally start creating
From where I was always meant to be
Being in each and every moment
Only a tiny part of who we really are
Makes us unique
Reveals seemingly deep rooted differences between us
Constructs inter-dependence
And confusion
I can not know you
Nor your time or space
You can not know me
Nor the route I take
It makes us both aware
That the unifying balance
That is life at any moment
Can only be found
In trustworthy togetherness
Ik verdwijn in die stem
Op zoek naar mijn ziel
Verlies ik me
En waar ik ook ga
Ben ik nergens
Tegenover elke ander
Is geen plaats voor mij
In ieders bijzijn
Vervaag ik
Alleen in de diepte van de poëzie
Waar Don schildert met woorden
Zoals Vincent schildert met kleuren
Vind ik mezelf weer terug
I rise and stretch my arms up in the sky
Each finger touching the sun
I receive fresh rainwater upon my face
And relate to my common sense
Purifying my speach I invent new words
And liberate my molded mind
I eliminate the opposite pairs that keep us apart
Black and white, right and wrong from my brain
I free my thoughts from empty power games
Re-tap into my intuition and breathe
I reclaim the route that leads to my heart
And enter my sacred space
There I stop
Feel the earth
Close my eyes and ears
And finally
Think for myself
I do not hold any truth
But mine
I bow my head in humility
And thank