Misschien helpt het

Als je een aanval krijgt van

Verdriet dat ontroostbaar voelt

Woede die ongeremd en uitzinnig is

Buikpijn die gevoed lijkt door tegenstrijdige emoties

Schuld en spijt die vastgeplakt zitten in je lichaam en je ziel

Om dan jezelf te vertellen

Dat het niet uitmaakt

Wie je was en wie ik ben

Welke pijn er achter jou ligt of mij

Waardoor je bent beschadigd of ik

Of ik schuld heb of jij

En waarom

Dat het niet uitmaakt

Wat jij morgen zult doen of ik

Wie we waren

Wie we zullen zijn

Omdat het er uiteindelijk alleen maar toe doet

Dat je die opening vindt

Tussen al die geweldshozen in

Waar je kunt afslaan

Naar de andere kant kunt gaan

Om binnen te treden

In het allesomvattende

Ogenblikkelijk vergankelijke

Omnipotentierende